Hanna Jadwiga Batorowska
Państwo działania | |
---|---|
doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
Specjalność: literaturoznawstwo, technologia informacyjna[1] | |
Alma Mater |
Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie |
Habilitacja | |
Hanna Jadwiga Batorowska – polska literaturoznawca, dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Instytutu Nauk o Bezpieczeństwie Wydziału Politologii Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1979 ukończyła studia bibliotekoznawstwa i informacji naukowej w Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie[1], a 8 czerwca 2010 habilitowała się na podstawie oceny dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Kultura informacyjna w perspektywie zmian w edukacji[1].
Pełni funkcję profesora nadzwyczajnego w Instytucie Nauk o Bezpieczeństwie na Wydziale Politologii Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie oraz członka Polskiego Towarzystwa Technologii i Mediów Edukacyjnych[1][2].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- 1992: Jan Nepomucen Bobrowicz polski księgarz i wydawca w Saksonii w czasach Wielkiej Emigracji[1]
- 2005: Krakowski Salon im. Jana Nepomucena Bobrowicza w 200 rocznicę urodzin polskiego księgarza, wydawcy i wirtuoza gry na gitarze[1]
- 2005: Kultura informacyjna szkoły[1]
- 2012: Biblioteka jako placówka oświaty pozaszkolnej w kształtowaniu społeczeństwa informacyjnego. Nienapisany artykuł Profesora Marcina Drzewieckiego[1]
- 2012: Po raz kolejny o kompetencjach informacyjnych i potrzebie ich kształtowania. Rozważania na temat książki Ewy Jadwigi Kurkowskiej pt. Edukacja informacyjna w bibliotekach a rozwój społeczeństwa wiedzy[1]
- 2014: Centrum uczenia się i kreatywnych spotkań w cyfrowej szkole. Model BCI proponowany przez wydawnictwo SUKURS[1]
- 2014: Potrzeba wychowania do informacji przesłaniem krajowej konferencji naukowej nt.: Biblioteka w świecie cyfrowym. Kultura – edukacja – wychowanie informacyjne (Sucha Beskidzka, 2013). Wychowanie informacyjne procesem kształcenia dojrzałych informacyjnie obywateli[1]